برای آنکه والدین بتوانند احساسات فرزندانشان را درک کنند ابتدا باید از هیجانات خودشان و فرزندانشان آگاهی داشته باشند، اما آگاهی از هیجانات به چه معناست؟ آیا به این معناست که والدین باید احساساتی باشند، یا به قول معروف اشکشان دم مشکشان باشد؟
باید احساساتشان را پنهان نکنند؟ باید بخش‌هایی از وجودشان را که مخفی می‌کرده‌اند، آشکارا کنند؟